Bokmålsordboka
benådet, benåda
adjektiv
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
benåda | benåda | benåda | benåda |
benådet | benådet | benådede | benådede |
benådete | benådete |
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hunkjønn | intetkjønn | bestemt form | |
benåda | benåda | benåda | benåda |
benådet | benådet | benådede | benådede |
benådete | benådete |